29 mei 2019 uitspraken Raad van State inzake Programma Aanpak Stikstof

Op onze home-pagina informeerden wij u al over de uitspraken van de Raad van State inzake het gebruiken van het PAS als toestemmingsbasis voor activiteiten die stikstofneerslag veroorzaken op de kwetsbare Natura2000-gebieden.

De uitspraak heeft verstrekkende gevolgen voor ook vele bouwprojecten en aanleg van wegen.

Ook het Provinciaal Inpassingsplan voor de Nieuwe Verbinding, deWestparallel, is mede tot stand gekomen op basis van het PAS. De plannen betekenen een forse stikstofneerslag voor de zeer kwetsbare omliggende Natura2000-gebieden.

De vraag dient zich nu aan of de uitspraak ook gevolgen heeft voor de aanleg van de Nieuwe Verbinding. Wij denken van wel gezien de vereiste vergunning ingevolge de Wet natuurbescherming.

Tot 17 juni 2019 heeft het ontwerpbesluit aanvraag Wet natuurbescherming van de provincie ter inzage gelegen. Groen en Heem,  Stichting Oplossing N69, IVN Veldhoven, Eindhoven, Vessem en Stichting Kernraad Riethoven hebben door middel van een zienswijze de mening kenbaar gemaakt dat de vergunning niet kan worden verleend gelet op de uitspraken..

Uitspraak Raad van State 14 juni 2018 

De aanleg van de weg kan doorgaan.

Tegen het Provinciaal Inpassingsplan van oktober 2014 is bezwaar gemaakt, samen met onder andere IVN, Brabantse Milieu Federatie en particuliere omwonenden. Het plan van de provincie vertoonde op allerlei plekken gebreken. De Raad van State was het op talloze punten eens en gaf de provincie in april 2016 de opdracht om het plan op die punten te verbeteren. De provincie ging  aan de slag met de zwakke punten om die te verbeteren. Het werkt verder als een ui die afgepeld wordt: schil voor schil haal je eraf tot er niets meer over is.

De Raad van State vond in april 2017 dat de plannen van de provincie na dat eerste huiswerk nog steeds niet zodanig in elkaar staken dat met al onze gegronde bezwaren rekening werd gehouden. In april 2017 gaf de RvS daarom opnieuw huiswerk op. En weer sloeg de provincie aan het verbeteren op de punten die aangedragen waren. In april 2018 was hierover een zitting. De RvS heeft op 14 juni een definitieve uitspraak gedaan waarmee uiteindelijk het PIP Grenscorridor N69 onherroepelijk is geworden en de Westparallel aangelegd kan worden.

Zitting bij Raad van State op 10 april 2018

Verslag van de derde zitting bij de Raad van State op 10 april 2018, door Ton Zwerts, voorzitter belangengroepering Oplossing N69

Op 17 mei 2017 heeft de Raad van State aan de provincie voor de tweede keer enkele herstelopdrachten gegeven.

De provincie heeft daarop enkele aanpassingen in het PIP gemaakt.

Er waren twee opdrachten waar Oplossing N69, BMF en anderen de hand in gehad hadden en daar mochten we dus op reageren: het Natura2000 gebied Keersopperbeemden en de buisleiding van Sabic.  Hierop reageerde de provincie met dit stuk. De reactie was langer, maar betrof ook zienswijzen van anderen, waarop wij kwamen met een nadere memorie.

Voor deze derde zitting had de provincie de landsadvocaat ingeschakeld. Dat is een jurist die overheden bijstaat als ze in procedures verwikkeld raken waar het moeilijk wordt.

Eerst de buisleiding. De RvS was er niet van overtuigd van dat alles mbt de veiligheid rond de buisleiding in orde was. Dat moest de provincie aantonen. Dat hebben ze gedaan door ingenieursbureau Lievense en Co te laten verklaren dat trillingen nog stijgend grondwater een gevaar vormen voor de buis. Wij hadden daar natuurlijk niet zo veel tegen in te brengen. We blijven ieder risico een risico vinden, maar dat is het dan. Tijdens de bespreking van dit punt hebben we dat ook nog naar voren gebracht.

Over de N2000 ging het langer.

Om de stikstofdepositie van de weg te mitigeren moet het gebied vernatten, wat op zich weer het gevaar met zich meebrengt dat het te nat wordt en daardoor verloren gaat. B-WARE schreef in opdracht van de provincie hierover een rapport in januari 2017 en gaf daarin aan dat maximale vernatting het beste was. Maar dat dan wel een afvoer gemaakt moest worden naar de Keersop. Deze afvoer moest worden voorzien van een stuw. Door deze hoger of lager te zetten moest een optimale hoogte gevonden kunnen worden.

De opdracht in de tussenuitspraak luidde dan ook: geef duidelijk aan hoe die stuw ingezet kan worden om de juiste vernatting te bereiken.

Daarop heeft de provincie aan B-WARE de opdracht gegeven om een tweede rapport te schrijven over hoe het gebied behouden kan worden. Dat kwam in juli 2017. Dit tweede B-WARE-rapport was onderdeel van het huiswerk van de provincie.

Ons bezwaar kwam op het volgende neer. Om te vernatten moet er iets met de KS70 gebeuren. Uit het PIP en met name de regels bleek niet duidelijk of dit zou moeten gebeuren door dempen of door verlemen. In de regels wordt verwezen naar H2 van het rapport waar demping staat en in de passende beoordeling van het PIP staat verlemen. De landsadvocaat stelde ter zitting voor de verwijzing naar het tweede hoofdstuk er dan maar helemaal uit te laten. Terwijl juist daarin de maatregelen staan die genomen moeten worden om tot vernatting te komen. Tot zover de vernattingskant.

B-WARE stelde dat de hoogte van de stuw proefondervindelijk moet worden vastgesteld. Dit door een monitoringperiode van minimaal 2 jaren. Dit monitoren gebeurt door eens per maand te gaan kijken hoe het met de vegetatie gaat en door zowel waterstanden als waterkwaliteit te meten. De provincie had, op onze vraag hierover, al laten weten dat de weg pas gebruikt kon gaan worden na de monitoringsperiode van 2 jaar. Wij hebben aangevoerd dat onduidelijk is wanneer de monitoring kan beginnen. Dan moet niet alleen de stuw klaar zijn, maar natuurlijk ook aan aanvoerkant van het water alles klaar zijn. Dus de werkzaamheden aan de buisleiding (bemaling) en aan de bedding van de weg moeten klaar zijn, de bermsloten van de Keersopperbeemden moeten gedempt zijn, de KS70 moet gedempt zijn en de nieuwe bermsloot westelijk van de nieuwe verbinding moet gegraven zijn en water uit het gebied bij Braambosch afvoeren naar een plek stroomafwaarts in de Keersop. Pas dan is de aanvoer zoals ie moet worden en kun je gaan kijken hoe hoog de stuw moet worden. Nu maar hopen dat de RvS dit ook meeneemt.

Ook hebben we aangevoerd dat in het tweede B-WARE rapport vaag blijft wat er nu onder welke omstandigheden moet gebeuren met de stuw: omhoog, omlaag, wanneer weer terug. Tenslotte moet zekerheid gegeven worden dat het N2000 gebied door de maatregelen niet verloren zal gaan.

Zoals bekend hebben we gevraagd om een definitieve uitspraak. Liever geen tussenuitspraak meer. Als het PIP afgewezen wordt dan kunnen de bestuurders in de regio aan het denken over een betere oplossing. Als het PIP door kan gaan dan duurt het nog jaren eer er auto’s rijden. Ook al omdat de plannen met betrekking tot de aansluiting op de A67 in de ijskast staan. Het is en blijft een slechte oplossing.

Actiegroep Leefbaar Valkenswaard, die zich druk maakt over het vrachtverkeer in de kern van het dorp, had een bus gecharterd en iedereen uitgenodigd om mee naar de “hoorzitting” in Den Haag te gaan om zogenaamd druk uit te oefenen op de rechters. Het is een slecht geïnformeerde club die toch geld wisten los te krijgen van alle partijen in de raad. Er zaten 11 mensen in de bus……….. Het ED en Omroep Brabant besteedden er uitgebreid aandacht aan.

Ton Zwerts

Namens Oplossing N69

Maart 2018

In mei 2017 gelastte de Raad van State dat de provincie opnieuw onderzoek moest doen. Het betreft de waterhuishouding in het gebied rond de beek De Keersop. Daarnaast ziet de rechter risico’s rond een koolwaterstofleiding die door het gebied loopt. De beoogde weg komt dicht in de buurt bij die leiding van petrochemisch bedrijf Sabic in Geleen, ook omdat daar ook een breuk in de bodem zit. Inmiddels heeft de provincie in oktober het “huiswerk” weer ingediend bij de Raad van State. Ook nu weer zijn er zwaarwegende gebreken te noemen, welke uiteraard door de bezwaarmakende partijen kenbaar zijn gemaakt. Op 10 april a.s. is de mondelinge hoorzitting bij de Raad van State in den Haag.

17 mei 2017 uitspraak Raad van State, provincie moet opnieuw repareren.

In het PIP was aangegeven hoe de provincie denkt om te gaan met het behouden van de N2000 natuur in de Keersopperbeemden. Daarover kregen ze huiswerk van de Raad van State. Dat huiswerk werd heel slordig gemaakt en toen daar commentaar op was geleverd lieten ze snel nog een rapport opstellen door weer een ander bureau (B-ware).  De RvS heeft nu gezegd dat als ze elementen uit dat nieuwe rapport willen gaan toepassen dat ze dan ook zullen moeten aantonen dat dat werkt. En dat de hoge natuurwaarden ter plaatse niet verloren zullen gaan.
Verder mochten ze er niet zo maar vanuit gaan dat de buisleiding van Sabic, die evenwijdig aan het traject loopt, geen gevaar zou lopen. Ook dat huiswerk werd slecht gemaakt en moet verduidelijkt worden. Binnen 20 weken moet een en ander verbeterd worden.
De andere punten van ons beroep zijn afgewezen door de RvS. Die gingen over de compensatie van de natuur die verwoest gaat worden door de aan te leggen weg. Daarvan vond de RvS dat de provincie dat goed gedaan had.

Inmiddels zijn al weer talloze berichten over deze uitspraak gepubliceerd. De provincie juicht dat de weg nu niet meer ter discussie staat, maar in feite is er maar weinig veranderd ten opzichte van de tussenuitspraak in april 2016: het geheel klopt nog niet en de provincie moet het kloppend maken. Daar komt het op neer.

En wethouder Wijnen van Valkenswaard had gedacht dat het allemaal wel rond zou zijn. Hij wil de druk op de provincie opvoeren om iets te doen aan het vrachtverkeer door Valkenswaard.

Overigens: als Wijnen goed opgelet had tijdens de zitting van 26 januari 2017 dan had hij net als wij en het ED de inschatting kunnen maken dat de provincie zijn zaakjes niet op orde had.

Wij vinden het een goed idee om druk uit te gaan oefenen op de provincie om iets aan de problemen te doen. Geloof niet steeds in de volgende datum die ze noemen maar eis dat er nu iets gebeurt!!! De Westparallel is voor het oplossen van de problemen natuurlijk helemaal niet nodig. Het benutten van de bestaande wegen N396 naar Leende en de N397 naar Eersel zou al ontzettend veel oplossen.

Januari 2017: rapportage naar aanleiding van de Zitting van de Raad van State van 26-01-2017.

Het betreft een extra zitting m.b.t. behandeling reparatie van maatregelen te nemen door de Provincie Brabant. Dit is de tweede EXTRA zitting, waarbij de Provincie Brabant haar te nemen maatregelen die in een eerdere zitting als onvoldoende zijn beoordeeld mag toelichten.

De leden van de kamer, de rechters, hebben veel kritische vragen gesteld over de aangepaste maatregelen van de provincie.

Als eerste kwam het PIP (Provinciaal Inpassings Plan) aan de orde.

Hierbij mogen zowel de Provincie als degene die een zienswijze hebben ingediend (de appellanten) een toelichting uitspreken. De programmamanager van de provincie gebruikte opvallend vaak de woorden “samen” en “vertrouwen”. Dat de partijen die een zienswijze hebben ingediend en ook onderdeel zijn van deze zitting hier zich totaal niet in herkenden is te verwachten. Zij zijn van mening dat met name de negatieve ervaringen gedurende het keuzeproces haaks staan op “samen” en “vertrouwen”.
De Provincie blijft van mening dat het probleem van de  overlast van de N69 opgelost gaat worden met de Westparallel, dat de kernen ontlast gaan worden en dat de gebiedsimpuls gaat leiden tot veel verbeteringen in de natuur. Geen nieuw feit omdat dit standpunt van de Provincie al jaren wordt uitgedragen.

Daarna was het de beurt aan de staatsraden (de rechters) met vragen te stellen aan de provincie en aan de appellanten. De eerste vragen gingen over de compensatie. Met name de compensatie van oude bossen die worden gekapt. De regel is dat de ouderdom van het bestaande bos bepaalt wat de feitelijke compensatie moet zijn van het gekapte bos. Hoe ouder het bos wat vernield wordt des te meer bos er gecompenseerd moet worden (nieuw aangelegd moet worden). De vraag die zich dan vervolgens aandient is: hoe oud zijn de diverse bossen, waarbij ook gekeken moet worden naar de bodem en de aanwezige dieren, en zeker niet alleen naar de leeftijd van de bomen.

Daarna ging het over de vraag waarom er nog steeds geen gebieden aangewezen zijn waar deze nieuwe bossen geplaatst gaan worden. Er ligt een bindende opgave om 52 hectare bos te compenseren en daarvoor heeft de provincie een zoekgebied van 440 hectaren ter beschikking. Het verbaasde de staatsraden waarom er na al die jaren overleggen en vergaderen nog steeds geen plaatsen aangewezen zijn waar gecompenseerd gaat worden.
Op de vraag waarom er inmiddels wellicht geen 52 hectaren, maar dan toch misschien 20 of 30 hectaren realiseerbaar zouden kunnen zijn was geen passend antwoord beschikbaar. Het antwoord bestond uit twee argumenten: de provincie wil het meeste uit het beschikbare geld halen en de grootte van het project brengt met zich mee dat het “niet simpel” is. Door het kritische doorvragen van de staatsraden werd een en ander duidelijker. Er is verzuimd om de compensaties in het PIP vast te leggen, er is alleen over gesproken in Provinciale Staten. De vraag die nu blijft is dat als er niets is vastgelegd, welke zekerheid hebben burgers en agrariërs dan? Hierbij is de zorgvuldigheid in het geding.

November 2016

De provincie heeft haar “huiswerk” af en ingediend bij de Raad van State. De diverse bezwaarmakende partijen, waaronder BMF, Groen en Heem, Bewonersoverleg Oplossing N69 hebben een zienswijze ingediend naar aanleiding van de reparatiemaatregelen door de provincie. Eind januari volgt een mondelinge zitting bij de Raad van State welke waarschijnlijk daarna in maart 2017 uitspraak zal doen.

Bericht mei 2016

Op 16 en 17 november 2015 waren de mondelinge behandelingen van de ingediende beroepen bij de Raad van State Ook Groen en Heem heeft beroep ingesteld. Aan de orde kwamen o.a de wenselijkheid van de weg en twijfels over de verbetering van de leefbaarheid in de kernen van Valkenswaard en Aalst, de aantasting van natuur en cultuurhistorie, de te verwachten verkeersproblemen door files, etc. Met ondersteuning van Groen en Heem werd door een van onze leden tijdens de mondelinge zittingen informatie ingebracht waar de provincie in het geheel geen rekening mee had gehouden, namelijk de aanwezigheid van een voormalige vuilstortplaats aan de Victoriedijk in Valkenswaard, waar in het verleden illegale stortingen door bedrijven gedaan werden, waaronder chemisch afval. Uit o.a. een nu boven water gekomen rapport uit 1991 blijkt dat de kwaliteit van het grondwater nadelig beïnvloed is en wordt. Ook verplaatst de grondwaterstroming zich in de richting van Dommelen en het natuurgebied waar de weg is gepland.

De Raad van State heeft 20 april 2016 een tussenuitspraak gedaan waarbij de provincie in de gelegenheid wordt gesteld binnen 26 weken een aantal zaken te repareren. Het belangrijkste bezwaar is dat er niet voldoende compensatie is geregeld voor het verloren gaan van natuurgebieden in het Keersopdal en met name ook voor het vennengebied Groot Goor en omgeving.

De provincie heeft zes maanden de tijd gekregen om met verbeteringen te komen. Inmiddels heeft de provincie haar huiswerk af (september 2016) en kunnen de diverse bezwaarmakende partijen een reactie daarop geven. In oktober 2016 zal de Raad van State, naar verwachting, met een definitieve uitspraak komen.

 

                                                              

Voor meer actuele informatie verwijzen wij u naar de website van Oplossing 69 Bewonersoverleg Dommelen:  www.oplossing–n69.nl/